3 voorbeelden hoe je rijangst (on)bewust doorgeeft

Kunnen we angst doorgeven? Van ouders op kinderen, of is angst aangeleerd misschien is het wel de omgeving waarin we ons bevinden of is het biologisch? Angst kan inderdaad worden doorgegeven. Zonder dat we ons ervan bewust zijn geven we onze angsten door aan onze kinderen. Angst is dus wel degelijk aan te leren. De reacties van invloedrijke personen, zoals vader of moeder, kunnen vroeg in de hersenen worden opgeslagen waardoor je brein zelfs jaren na het incident heftig kan reageren als je je in dezelfde situatie bevindt als toen die ene keer.

3 voorbeelden uit de praktijk:

1; Afgelopen week zat er in onze keuken een mega grote spin. Nou ben ik geen held wat spinnen betreft, waardoor ik al snel een spin heel groot vind, maar deze was echt gigantisch. Stiekem hoopte ik dat ze vanzelf weer naar buiten zou gaan (laten we er voor het gemak vanuit gaan dat het een zij was). Toen mijn dochter thuis kwam zag ook zij de spin direct zitten, waardoor er al een lichtelijke paniek situatie aan het ontstaan was. Op dat moment had ik 2 keuzes; A: ik schiet in de paniek en reageer angstig, of B: ik kijk ernaar, zeg dat ik haar heb gezien en dat ik het later zal oplossen als ik klaar ben met mijn werk.

Ik heb gekozen voor optie B. waardoor ik onbewust laat zien dat het helemaal niet zo eng is. Met een grote beker in de aanslag en een papiertje heb ik de spin gevangen. Samen met mijn dochter hebben we de spin geobserveerd (wel in de beker) en foto’s gemaakt. Hierdoor heb ik ervoor gezorgd dat ik mijn angst niet doorgeef aan mijn dochter. Uiteindelijk hebben we de spin buiten vrij gelaten.

2; Als je ouder bent dan staat 1 ding bovenaan de lijst van “enge” dingen en dat is je kroost alleen op pad sturen. Alleen het verkeer in naar school of naar de winkel, te voet of met de fiets… Allerlei scenario’s passeren de revue. Ze kunnen worden aangereden bij het oversteken of zo’n hele snelle brommer rijdt ze omver op het (brom)fietspad. Hoe bereid je je kind voor op deze grote boze wereld op de weg!

A: Ga mee om te oefenen. Laat zien waar de gevaarlijke punten zijn, waar ze goed op moeten letten en waar ze het beste kunnen oversteken.

B: Als ze op het punt zijn gekomen dat ze dan alleen op pad gaan. Wat zeg je dan tegen je kind?

TIP: zeg nooit…….KIJK JE UIT! Hiermee geef je je kind mee dat het gevaarlijk is op de weg en dat weten ze heus wel. Je hebt tenslotte met ze geoefend. Zeg liever: VEEL PLEZIER VANDAAG! Met deze woorden geef je je kind vertrouwen!

3; Een derde manier van onbewust angst doorgeven is de wijze van feedback geven. Het gebeurt heel veel. Jij als autobestuurder hebt rijangst, je partner zit als passagier naast je en geeft continue commentaar. Kijk uit, pas op, geef gas, niet doen, doorrijden, remmen……… Als je dan ook nog een kind achterin hebt zitten dan zorgt deze situatie ervoor dat het kind autorijden associeert met LEVENSGEVAARLIJK. Het kind kan dit vreselijke gevoel onbewust meenemen en dat zorgt ervoor dat ze later die reacties van vroeger gaat overnemen.

Wil je mijn facebook live in de herhaling zien? klik dan op deze link 

Op jouw veilige kilometers,

Anesti.

PS.
Zou je zo vriendelijk willen zijn om dit artikel te delen op Facebook en Linkedin zodat ook jouw vrienden kunnen profiteren? alvast bedankt!