Afgelopen week is er geen blog verschenen.
Dit had eigenlijk maar 1 oorzaak: een overlijden van mijn vader. Voor diegene die het betreft bedankt voor de condoleances . Het deed me goed.

Nu had ik me afgevraagd…

Was het een smoesje om geen blog te schrijven.
Of kon het ECHT niet?

Zelf kan ik erg duidelijk zijn als cliënten met een reden aankomen om niet te oefenen.
Diegene die geweest zijn kunnen dat beamen 🙂

Dus stelde ik mijzelf de volgende vragen.

1. Wie stel ik teleur.
2. Hoe groot is de consequentie.
3. Waar krijg ik de meeste spijt van of het minste.
4. Hoe kan ik het eventueel goedmaken.
5. Wat zegt mijn gevoel.

Natuurlijk stel ik mensen teleur als er geen blog verschijnt, soms kan het niet anders.
De gevolgen zijn te overzien en verwacht begrip van de trouwe lezers.

Spijt zou ik krijgen als ik niet met mijn volle aandacht bij de begrafenis zou zijn.
Het is immers een afscheid voor altijd.

Mijn gevoel zei dat ik het blog voor 1 week moest uitstellen.
En goedmaken… dat doe ik in dit blog.

Niet meteen doorscrollen naar het einde!

Wat heeft dat nu met rijangst te maken?


Als je begonnen bent met oefenen dan kom je waarschijnlijk eens in een dipje.
De momenten waarop je denkt… Nu even niet want (vul zelf in)

Pak dan eens de bovenstaande 5 punten en beantwoord eens in alle eerlijkheid de vragen.

Dan kan je een bewuste beslissing maken om wel of niet te rijden.


Een waarschuwing.
Het is wel zo dat hoe langer je iets uitstelt hoe lastiger het is om weer te beginnen.

Het cadeautje wat ik je graag wil geven is de volgende: Een 7 stappenplan om in te voegen op de autosnelweg.

Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is hieronder te schrijven wat je lastig vind tijdens het invoegen.
En je krijgt het stappenplan automatisch toegestuurd.

 

Wat vind jij lastig bij het invoegen?


Laat je antwoord achter in het commentaarveld hieronder.

Anesti.