Waarom zou je je rijangst willen verbergen? of niet zeggen en niet doen.

Misschien denk je bij het lezen van de titel: waarom zou iemand zijn rijangst willen maskeren? Het antwoord ligt in hoe subtiel onze gedachten soms werken en de onbewuste invloed die ze hebben op ons gedrag.

Tijdens gesprekken over rijangst praat ik vaak met mensen die beweren geen angst te ervaren. Een tijdje geleden sprak ik bijvoorbeeld iemand die nooit in de stad wilde rijden. Dit wekte meteen mijn nieuwsgierigheid.

Het gesprek

 

Toen ik vroeg waarom hij de stad vermeed, gaf hij verschillende redenen: “Iedereen claxonneert daar als je niet snel genoeg doorrijdt,” “het is altijd zo’n hectiek in het centrum,” en “parkeerplekken zijn daar onbetaalbaar.” En dat laatste klonk bekend: parkeren in de stad kan inderdaad verwarrend zijn en een flinke boete heb je zo te pakken.

De tactiek van niks zeggen 

 

Toen ik doorvroeg hoe vaak er werkelijk naar hem werd getoeterd, gaf hij toe dat dit eigenlijk bijna nooit gebeurde. Dat was een interessant moment: hij besefte dat zijn gedachten niet strookten met de werkelijkheid. Zijn houding werd merkbaar ongemakkelijk. Wat hij vervolgens deed, was heel slim: hij leidde de aandacht af door de focus te leggen op het parkeerbeleid. Iedereen begrijpt immers de frustraties rondom parkeren in de stad; niemand zal zeggen dat parkeerboetes fijn zijn of dat parkeerbeheer geweldig werk doet.

Dit voorbeeld is een klassiek geval van hoe mensen rijangst verhullen:

Ze zeggen dat ze wel autorijden, maar niet op bepaalde plekken.
Ze wijzen anderen aan als de schuldige (druk verkeer, obstakels, stress, infrastructuur).
Ze gebruiken slimme excuses. (ik voel me niet lekker of jij kan dat beter)
Ze leiden de aandacht af van het daadwerkelijke probleem.
Ze vinden het moeilijk om hun angst daadwerkelijk aan te pakken.

De keuze

 

Het doel van mijn gesprek was niet om deze persoon te overtuigen of te beloven dat hij binnen drie maanden van zijn rijangst af zou zijn (wat waarschijnlijk zelfs sneller kan). Hij wist zelf ook wel dat het mogelijk was.

Hij had zich erbij neergelegd dat het nu eenmaal zo is en altijd zo zal blijven. Dat is een keuze, en dat is prima.

Voor partners

 

Tip voor partners: Laat dwingen achterwege. Externe druk werkt averechts. Het inzichtelijk maken van de beperkingen en wat die betekenen voor het dagelijks leven is veel effectiever. Want…

Rijangst heb je niet alleen, het beïnvloedt iedereen om je heen.
– Anesti Bochem –

 

Mindset switch?

 

Je kunt leren leven met rijangst, maar als je dit artikel tot hier hebt gelezen, vermoed ik dat je klaar bent om je rijangst aan te pakken en te begrijpen.

Misschien houdt iets je tegen om die belangrijke, spannende stap te zetten.

Mijn vraag aan jou is dan ook:

Wat is jouw grootste obstakel om deel te nemen aan exposure-therapie?

 

Als dank voor je antwoord stuur ik je graag GRATIS de pdf “De Cirkel van Angst” toe. Zo kun je zien hoe rijangst steeds meer grip krijgt op je leven en ontdek je manieren om hier verandering in te brengen.